παρασπονδηδόν

Μ

επίρρ. με παραβίαση τών σπονδών, τών συνθηκών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παράσπονδος + επιρρμ. κατάλ. -ηδόν (πρβλ. πανσπερμ-ηδόν)].